Interessante weetjes over vis
Vis is gezond
Door wekelijks een keer vis te eten, daalt de kans op kanker in de dikke darm met 4%. Bij drie keer is dat 12%. Dit concluderen onderzoekers van Wageningen University in de American Journal of Epidemiology. De conclusies komen uit een mega-analyse van veertien studies waaruit een verband blijkt tussen de consumptie van vis en dikke darm kanker. Mogelijk dat de Omega-3 vetzuren een rol spelen maar ook Selenium, vitamine D en eiwitten kunnen een beschermende component zijn. Toekomstige onderzoeken brengen meer duidelijkheid.
Eet vier keer per week vis
Regelmatig verschijnen onderzoeken waarin de voordelen van Omega 3 worden bevestigd. Andere wijzen ook wel op nadelen van het eten van vis. Het Noors Wetenschappelijk Comité voor Voedselveiligheid (SCF) nam recent een groot aantal onderzoeken onder de loep en bracht de voor- en nadelen in kaart van het eten van Noorse vis. De belangrijkste conclusie was dat de voordelen voor de gezondheid ruimschoots opwegen tegen mogelijke nadelen. Ze adviseren 4 keer per week vis te eten en daarbij vette en magere vis af te wisselen.
Meer vis, minder hartaanvallen
Het onderzoek was gebaseerd op 300 wetenschappelijke analyses en studies. Het SCF denkt niet dat het eten van vis leidt tot negatieve gezondheidseffecten door opname van verontreinigingen. De voordelen zijn vele malen groter. Dat geldt zowel voor volwassenen als voor kinderen. Het SCF merkt op dat zwangere vrouwen hun visconsumptie het beste kunnen beperken tot maximaal 2 keer per week vette vis. De conclusies van het rapport komen overeen met vergelijkbare studies in de UK en in Denemarken.
24 kilo per jaar
Het SCF beveelt ook de Noren aan nog meer vis te eten. De jaarlijkse consumptie per hoofd van de bevolking ligt in Noorwegen op dit moment op 24 kg. Wanneer Noren wekelijks één keer vaker vis zouden eten zou het aantal hartaanvallen jaarlijks met 4% verminderen, aldus het Noorse Wetenschappelijke Comité voor Voedselveiligheid (SCF).
Omega-3 tegen depressies
Mensen die weinig visolie eten, maken grotere kans op depressies. Zoals bekend bevat Noorse zalm omega-3 vetzuren. Een onderzoek van door het Australische Sydney Black Dog Instituut toonde aan dat er een relatie bestaat tussen depressies en een lage consumptie van Omega-3 vetzuren. De brede studie wilde het effect van Omega-3 op de gezondheid van mensen in kaart te brengen. De onderzoeksresultaten zijn gepubliceerd in The American Journal of Psychiatry.
Zalm
Zalm is de koning der vissen. Er zijn twee hoofdsoorten:
- de Atlantische zalm (Salmo Salar)
- Pacifische zalm (Oncorhynchus).
Bij de Atlantische zalm maakt men onderscheid tussen Noorse, Ierse en Schotse zalm. De laatste twee hebben een kortere en gedrongener bouw dan de Noorse variant. De Ierse en Noorse zalm hebben dezelfde rood-roze kleur. De Schotse zalm is door het hogere vetgehalte wat lichter van kleur. Maasland Aquacultuur koopt alleen Noorse en Schotse kweekzalm in van de allerhoogste kwaliteit, geselecteerd volgens de strengste normen. Deze Atlantische zalm staat hoger aangeschreven dan de Pacifische zalm.
Natuurlijke wilde Alaska zalm
Wilde Alaska zalm (Pacifische zalm) staat volop in de belangstelling. Dankzij de verfijnde smaak en de excellente kwaliteit verschijnt deze unieke zalmvariëteit bij steeds meer restaurants en andere horeca-gelegenheden op de menukaart. Wilde Alaska zalm is directe “familie” van de bekende Noorse zalm. De kleur en structuur van het visvlees zijn echter anders.
Mooi rood vlees, fijne structuur
Wilde Alaska zalm wordt geboren in rivieren aan de westkust van Noord-Amerika, Canada en Alaska. Hij groeit op in het schone water van de Stille Oceaan. Hier voedt de zalm zich met garnalen, kreeftjes en andere zeediertjes. Dankzij dit natuurlijke dieet en het leven in het ijzige heldere water krijgt wilde zalm mooi rood visvlees met een fijne structuur. Dit staat garant voor een stevige “bite”. Pacifische zalm zit vol bijzondere vetten, waaronder Omega 3 vetzuren.
Geheel duurzaam
De visserij op wilde Alaska zalm die Maasland Aquacultuur inkoopt is geheel duurzaam. Hij voldoet aan de strenge MSC-eisen [link msc] en worden geleverd met een MSC-certificaat. Wilde zalm wordt van juli tot september gevangen voor de kusten van Alaska. Dan staat de vis op het punt terug te zwemmen naar de rivieren waar hij vandaan komt.
Meteen verwerkt
De vissers hebben oog voor de natuurlijke leefomgeving en hun economische bestaanszekerheid. Daarom gebruiken ze bewust duurzame vismethoden en gaan ze voorzichtig te werk.
- Visbestanden worden nauwkeurig gecontroleerd.
- Bij het vissen worden geen netten maar lijnen met haken gebruikt.
Er wordt dus onderscheid gemaakt naar vangstmethode. Troll betekent dat de zalm is gevangen met een haak en individueel is behandeld. Dat komt versheid en kwaliteit ten goede. Netzalmen worden gevangen onder de kust. De kwaliteit is iets minder, maar zelfs kenners kunnen het smaakverschil nauwelijks vaststellen. De wilde zalm wordt direct aan boord verwerkt: ofwel direct ingevroren ofwel vers geleverd.
Hoe komt gekweekte zalm aan zijn oranje kleur?
De oranje kleur van zalm komt door caroteen, een oranje pigment dat we ook kennen uit wortelen en herfstbladeren. Dit pigment bevindt zich zowel in wilde als in gekweekte zalm. Het zijn belangrijke anti-oxidanten voor zowel de vis als voor een mens. Wilde zalm haalt dit pigment uit bijvoorbeeld schaaldieren, zoals krabbetjes en garnalen, en slaat het op in het visvlees, de eitjes en de huid. De intensiteit van de kleur verschilt per vis en is afhankelijk van wat de vis heeft gegeten. Hetzelfde principe geldt voor gekweekte zalm. Het pigment wordt aan het voer toegevoegd.
Pigmenten uit voeding
Er bestaan meer dan 600 verschillende soorten natuurlijke caroteen. Die in vis staan bekend als xanthopohylls, astaxanthine en canthaxantine. Zalm kan deze pigmenten niet zelf maken en moet ze dus uit de voeding halen. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat zalm (maar ook forel en andere zalmachtige vissen) het pigment nodig hebben voor hun gezondheid. Het pigment zit onder andere als voeding in de dooierzakjes van de kleine visjes. De Europese Unie heeft richtlijnen opgesteld voor het gebruik van deze pigmenten in visvoer. In Noorwegen mag alleen astaxanthine worden gebruikt.
Haringvangst vroeger en nu